ارزيابی انسجام درونی نظريه يگانه‌انگاری راسلی در باب رابطه ذهن و بدن

یگانه‏‌انگاری راسلی، عنوان یکی از جدیدترین نظریه‌‏های فلسفه ذهن است. این نظریه مدعی غلبه بر مشکلات نظریه‏‌های فیزیکی‌‏انگار و دوگانه‏‌انگار است. به طور خاص مشکل عمده فیزیکی‌‏انگاری، در تبیین آگاهی پدیداری است. یگانه‌‏انگاری راسلی بر اساس یک فهم هستی‌‏شناختی متفاوت از جهان، مدعی است ویژگی‏‌های درونی (ذاتی) اشیای فیزیکی که تا کنون مورد غفلت نظریه‌‏های فیزیکی واقع شده‏‌اند، منشأ ظهور آگاهی پدیداری هستند. بر این اساس، یگانه‌‏انگاری راسلی مدعی ارائه تبیینی مناسب از آگاهی پدیداری است که با جهان فیزیکی، یکپارچه است. در این مقاله به صورت‎بندی دو نسخه اصلی این نظریه یعنی یگانه‌‏انگاری راسلی پدیداری و یگانه‏‌انگاری راسلی مقوم پدیداری و نقد و بررسی آنها می‌پردازم. بررسی‌‏ها نشان می‌دهد این نظریه علی رغم مزیت‎‌های جدی مثل کنارگذاشتن شکاف معرفتی بین حقایق پدیداری و حقایق فیزیکی دچار مشکلات جدی‏‌ای مثل مسئله ترکیب است.