تکامل: نظریه‌ای در بحران
مایکل دنتون- ترجمه فرشته میرزایی‌پور- انتشارات هرمس
پروفسور مایکل دنتون، متولد 25 اوت 1943، عضو ارشد مرکز علوم و فرهنگ موسسه‌ی دیسکاوری است. او سال 1969 مدرک پزشکی خود را از دانشگاه بریستول دریافت کرد، سال 1974 از کالج کینگ لندن دکترای بیوشیمی گرفت و از سال 1990 تا 2005 عضو ارشد مرکز نحقیقاتی دانشگاه اوتاگو و محقق علمی در زمینه‌ی بیماری‌های چشم بود. مایکل دنتون سال 2016 کتاب تکامل: نظریه‌ای همچنان در بحران را منتشر و در آن نقد روش‌مندی بر داروینیسم و نوداروینیسم ارایه کرد. او از لحاظ اعتقادی آگنوستیک (لاادری) است اما در عین حال با نظریه‌پردازان طراحی هوشمند همکاری نزدیکی دارد و همواره از نظرات غیرتکاملی استقبال می‌کند. از دیگر کتاب‌های او می‌توان سرنوشت طبیعت، شگفتی آب، آتش‌ساز و فرزندان نور را نام برد. کتابی که در دست دارید اثر دیگری از دکتر دنتون است که سال 2020 منتشر شده است.
مایکل دنتون در این کتاب، با استناد به مدارک علمی، ادلّۀ محکمی در نقد نظریۀ تکامل تدریجی ارائه می‌دهد. او نشان می‌دهد که، در میان جان‌داران موجود و منقرض‌شده، فرم‌های میانجی به اندازۀ کافی یافت نشده‌اند. یافته‌های ژنتیک و جنین‌شناسی بر ظهور ناگهانی صفاتِ اساسیِ انواع دلالت دارند. مقایسۀ توالی‌های مولکولی بیش از آنکه گواهی باشد بر توالیِ زنجیره‌وار تکاملی، الگویی سلسله‌مراتبی از طبیعت به نمایش می‌گذارد. پیدایش ساختارهای پیچیدۀ زیستی را نمی‌توان به تغییرات تدریجی بر مبنای انتخاب طبیعی نسبت داد. و پیدایش سلول زنده از مواد بی‌جان ناممکن به نظر می‌رسد.
به‌گفتۀ برخی از منتقدانِ نظریۀ تکامل از جمله مایکل بیهی – نویسندۀ کتاب پرفروش جعبۀ سیاه داروین – کتاب تکامل؛ نظریه‌ای در بحران الهام‌بخش بسیاری از منتقدانِ تکامل در سه دهۀ گذشته بوده است. دنتون در نقد نظریۀ تکاملِ داروینی تنها نیست و هر روز بر شمارِ منتقدان این نظریه افزوده می‌شود که در میان آن‌ها چهره‌های صاحب‌نام زیادی در حوزه‌های مختلف علم و فلسفه دیده می‌شوند.